In natuurgebied de Brunstingerplassen staat een tenger plantje met zijn eigen zonwering: het muizenoor.
De bodembedekkende plant met zachtgele bloemen behoort tot de composietenfamilie. De plant wordt niet langer dan dertig centimeter en bloeit van mei tot juni. De vrucht bestaat uit een nootje met vruchtpluis.
Beharing
De plant is makkelijk herkenbaar. "Bovenop de bladeren heeft het lange haren en de onderkant is heel viltig. Nu staat er nog één bloempje maar in de bloeitijd kunnen ze massaal staan te bloeien, een verschrikkelijk mooi plantje", aldus boswachter Pauline Arends. "Zo herken je ze makkelijk als je op een heideterrein loopt."
De tekst gaat verder onder de video
Uitlopen
De bladeren van muizenoor zitten in een kring dicht op de grond, een rozet. Vanuit de rozet groeien bovengrondse uitlopers, met bladeren, die op gezette afstanden nieuwe rozetten vormen. Op die plekken worden ook weer wortels gevormd. Zo ontstaan plakkaten muizenoor waar andere planten niet tussen kunnen komen.
Zonwering
Arends: "Het leuke van deze soort is dat de planten xerofyten zijn, droogte minnend. Ze houden dus van droogte. Zodra het droger wordt, krullen ze de blaadjes waardoor de lichte kant bovenkomt. Dat weerkaatst de zon en dan krijgen ze het minder warm. Zo houden ze meer vocht vast waardoor de planten heel goed tegen droogte kunnen."