ELP/SCHOONLOO - Uit de hele wereld komen studenten deze weken naar Drenthe om onderzoek te doen naar pingoruïnes. Met boringen proberen ze de geologische schoonheden uit de oudheid beter in beeld te krijgen.

Het is een grappig gezicht: een stuk of twintig onderzoekers met hun uitrusting op hun rug tot hun enkels in het veen. Sommigen zitten er helemaal onder, want het lopen in het veen met grashopen vraagt om behendigheid.

Lees ook: Landschapsbeheer Drenthe brengt pingoruïnes in kaart

Pingoruïnes zijn al heel erg oud. Het zijn namelijk resten van pingo’s, ijsheuvels in het landschap van de laatste ijstijd. Aan het einde van die ijstijd zijn de ijskernen gesmolten en heeft de kuil zich opgevuld met algen en wieren en ander organisch materiaal, dat vervolgens veen geworden is.

Onderzoek
Drenthe heeft de meeste pingoruïnes van Nederland en volgens Anja Verbers van Landschapsbeheer Drenthe misschien ook wel van de hele wereld. Niet voor niets wordt het natuurgebied bij Elp en Schoonloo het ‘Pingo Paradise’ genoemd. Toch zijn nog lang niet alle pingo’s in beeld gebracht. Landschapsbeheer Drenthe wil daarom samen met de internationale studenten van SIW, die bij dit project voor hun Summer School betrokken zijn, de pingoruïnes beter in beeld brengen.

“We willen meer inzicht in de pingoruïnes in Drenthe. We willen weten of zo’n locatie daadwerkelijk een pingoruïne is en ook hoe de invulling daarvan dan is. Want van echte gave pingoruïnes zijn er niet zoveel”, vertelt Verbers.

Van de 2.500 'depressies', een soort kuilen, weten ze pas van 150 plekken wat het echt voorstelt. Ongeveer 100 van die locaties zijn volgens Verbers echte pingoruïnes. “Ik hoop dat we op een gegeven moment statistisch pingoruïnes kunnen berekenen, en dat je dan wat zekerder uitspraken kan doen. Anders zijn we nog jaren bezig met onderzoeken.”

Verhalen bewoners gezocht
De verhalen van bewoners in Drenthe kunnen bij de zoektocht helpen. “Soms weten mensen ook nog van vroeger dat er veen gewonnen werd. Dan hoor je wel eens verhalen van een boer dat hij op het land wel drie meter weg kon zakken, dan weet ik al bijna zeker dat het om een pingoruïne gaat.”

Gevaarlijk
Door die diepte zijn de pingoruïnes niet zonder gevaar. Ook de onderzoekers werden afgelopen dinsdag door de boswachter bij een zoekplek weggestuurd. Het oude veengebied was vanwege de diepe veenputten te gevaarlijk voor beginnende onderzoekers. Bij het vervolg van het werk werd daardoor ook heel wat afgelachen. Verschillende studenten zakten tot hun knieën in het veen. Zoals student Pedro uit Mexico, die er de humor wel van zag. "Heel opwindend dit, we leggen hier echt ons leven in de waagschaal".

Door: Josien Feitsma