-
Het WMD-waterwingebied bij Zuidwolde (Rechten: RTV Drenthe)
Drinkwaterbedrijf WMD heeft dertien waterwingebieden waarin de bronnen voor ons drinkwater liggen. Juist in deze gebieden is vaak bijzondere natuur te vinden en de drinkwatermaatschappij zet zich in voor behoud en ontwikkeling van natuur op hun terreinen.
Blauwe boswachter Peter Bartelds laat Loes het waterwingebied bij Zuidwolde zien, het kleinste van de terreinen van de WMD. Op het productieterrein is een nieuwe bunker gebouwd, met daaronder de kelders waar het water in opgeslagen wordt. Om het water koel te houden, zijn ze bedekt met een deklaag zand.
Kiemkracht
"Normaal is er sprake van een heel steil talud, maar nu hebben we voor een flauw talud gekozen. Dat is beter te bewerken en moet in de toekomst de biodiversiteit ten goede komen", aldus Bartelds. "Het is een soort experiment. We hebben niks ingezaaid, maar ik hoop stiekem dat hier heide komt. Dat zaad blijft heel lang kiemkrachtig en we hebben de bodem flink omgewoeld."
Omgevormd
Een deel van het gebied was vroeger een graslandperceel waar boeren hun koeien lieten grazen. "Er werd veelvuldig bemest, dus het was voedselrijke grond", zegt Bartelds. "Ons doel is om, hoe klein een terrein ook is, er zoveel mogelijk natuur op toe te laten. Hier hebben we bij wijze van experiment de bouwvoor, de bovenste laag van dertig tot veertig centimeter, afgegraven tot aan de schrale grond." Met als resultaat dat de dopheide terugkomt.
(Tekst gaat verder onder de foto)
Soortenrijkdom
Een gedeelte van het WMD-terrein ligt naast de doorgaande weg. "Het is maar een klein stukje, maar weer met een heel andere vegetatie", aldus Bartelds. "Hier groeit de kale jonker, een distelsoort die ongeveer een halve meter hoog wordt en paarse bloemen heeft. Het is een kenmerkende soort voor een dergelijk vochtig grasland."
Verder staat er veldzuring, een plant uit de duizendknoopfamilie die vooral in de zon rood kleurt. "Soms zie je velden helemaal bedekt met die rode gloed van veldzuring. Als je dat hebt, ben je goed bezig." En tot slot een favoriet van Bartelds: de pinksterbloem.