Over tien jaar komt er geen muskusrat vanuit Duitsland nog de grens over en is de populatie in ons land teruggebracht naar nul. Dat is het streven van de waterschappen langs de Nederlands-Duitse grens.

Waterschap Hunze en Aa's is daar één van. Het algemeen bestuur van Hunze en Aa's stelde het nieuwe beleid woensdagavond vast.

Definitief verdrijven
De grenswaterschappen hebben een gezamenlijk strijdplan opgesteld om het dier definitief uit ons land te verdrijven. In de afgelopen jaren is een proef gedaan om te kijken wat de beste manier is om het dier te bestrijden.

"Tijdens de proef zijn we bij Lelystad en Dinteloord gestopt met het vangen van ratten en wat bleek: de populatie nam explosief toe met schade aan kades en dijken als gevolg", zegt Hilbrand Sinnema, lid van het dagelijks bestuur van Hunze en Aa's tegen RTV Noord. "Dat heeft ons doen beseffen dat we moeten doorgaan met het bestrijden van deze schadelijke gravers."

Succesvolle aanpak
Volgens Sinnema werkt de manier zoals die al jaren door Hunze en Aa's wordt toegepast het best. "'Met een gerichte manier van vangen dringen we ze steeds verder terug naar de Duitse grens. Daar vandaan komen ze ons land binnen. Wij hebben heel goede rattenvangers, met veel kennis en ervaring en het is hun gelukt een succesvolle aanpak te vinden. In 2011 vingen ze nog 14.000 muskusratten en dat aantal is gestaag afgenomen naar 2.900 vangsten in 2018. Dat betekent dat we het steeds beter onder controle krijgen."

Extra rattenvangers
Maar dat is nog niet goed genoeg, vinden de waterschappen. Het streven is nul vangsten over tien jaar en dat zou betekenen dat het dier uit ons land is verdreven.

Om dat doel te bereiken, zetten de grenswaterschappen extra rattenvangers in. Bij Hunze en Aa's gaat het om twee of drie banen.

De kosten van die extra inzet worden mede betaald door de waterschappen die niet aan Duitsland grenzen. Die zijn zelf minder geld kwijt aan het vangen van ratten in hun eigen gebied, omdat er simpelweg veel minder zijn. Het voorwerk is immers al gedaan door de collega's.

Ook minder bijvangst
Volgens Sinnema kent de aanpak nog een voordeel: "In de kooien zit geregeld bijvangst, zoals snoeken en hermelijnen. Dat is zonde, want die willen we juist niet vangen. Maar als we steeds minder kooien hoeven te plaatsen doordat er minder muskusratten zijn, dan is er ook minder bijvangst."