"Als ik geen onkruid hoef weg te halen zou ik hier de hele dag zitten. Rustig plantjes en insecten bekijken en zien hoe alles langzaam groeit. Want dat vind ik eigenlijk het allercoolst, dat je een zaadje in de grond stopt en dat er daarna gewoon een plant is", vertelt Marlissa Trompert terwijl ze uitkijkt over haar tuintje bij volkstuinvereniging ATV Oranjebond te Assen.

De volkstuin is booming business, volgens Hans van Leeuwen, vicevoorzitter van het Algemeen Verbond van Volkstuinverenigingen in Nederland. In Den Haag zijn er wachtlijsten van 700 à 800 mensen die staan te popelen om een volkstuintje te bemachtigen, in Amsterdam lopen die aantallen op tot in de duizenden, zo vertelt Van Leeuwen. Dat terwijl het verloop minimaal is. "Als je eenmaal een tuin hebt, dan blijf je daar zo lang mogelijk."

Heg vol courgettes

Het is het derde tuinseizoen dat Trompert op het complex in Assen is. Ze gaat elke dag na het eten naar haar stukje grond, en blijft dan totdat het donker wordt. Ze is dan voornamelijk bezig met onkruid wieden en schoffelen, maar ze maakt ook graag een praatje met haar buren. "We hebben een supergezellige moestuin, iedereen kletst met elkaar."

Die gezelligheid zie je ook terug in hoe de tuinders hun opbrengst met elkaar delen. "Er waren op een gegeven moment zoveel courgettes over de hele moestuin, dat ze overal op de heg lagen. Want als je iets op de heg legt, betekent het dat andere mensen het mogen pakken. Dus mensen die het bijvoorbeeld minder breed hebben, mogen gewoon pakken wat er ligt", legt Trompert uit.

Schoffelend de crisis door

De pandemie heeft zeker bijgedragen aan de populariteit van volkstuintjes, zegt Van Leeuwen. Volgens hem is het "een prachtige gelegenheid om buiten te zijn, afstand te houden, en met je hobby bezig te zijn." Trompert bevestigt dat de coronacrisis ook bij Oranjebond in Assen veel heeft veranderd. "Toen ik hier begon, waren er dertien tuintjes om uit te kiezen. Maar een paar weken later hoorde ik al dat er niet meer zoveel tuinen vrij waren, want toen was corona inmiddels begonnen. En toen is er ook een wachtlijst ontstaan."

De volkstuintjes waren in de coronatijd een uitkomst voor Trompert. "We hebben hier ook wat oudere mensen en ik merk dat die, vooral tijdens corona, wat eenzamer werden, dus dan ging ik wat meer met ze praten. Ikzelf woon ook alleen dus ik dacht: dan hebben we elkaar ten minste."

(Het artikel gaat verder onder de foto:)

De volkstuin is dus gewild. Van Leeuwen vertelt hoe de nieuwe aanwas vooral bestaat uit jonge gezinnen met kinderen. Daarnaast zijn het mensen uit alle lagen van de bevolking, aldus Van Leeuwen. "Het is echt een kleine samenleving die een weerspiegeling van de maatschappij is."

Toch denkt Trompert dat er nog wel een "stoffig imago" om de volkstuin heen hangt. "Ik denk dat mensen moeten weten dat het helemaal niet zo stoffig is, en dat het vooral heel gezellig is op de moestuin", zegt zij. "Het is een soort van extra community waar je onderdeel van bent", besluit ze.

Andere wereld

Ook Kristien de Vries is enthousiast tuinder bij Oranjebond. Al tien jaar lang is ze op het complex te vinden, maar als vijftienjarige is ze al begonnen met tuinieren. Ze heeft dus erg veel ervaring. "En ik heb er hartstikke veel lol in", zegt ze. "Het is voor mij een soort ontspanning. Dat ik eventjes helemaal in een andere wereld ben."

Bijna elke ochtend is ze te vinden tussen de plantenbedden. Naast fanatiekeling met groene vingers, is ze namelijk ook sectorhoofd. Dat houdt in dat ze in de gaten houdt of alles soepel verloopt in haar deel van het complex. "Maar mensen kunnen ook naar je toe komen met vragen als: mijn appelboompje heeft allemaal bruine bladeren, wat moet ik daarmee aan? Of, de bijen kunnen niet bij mijn tomatenplantjes komen om ze te bestuiven, kan ik dat met een kwastje doen? Voor zulke dingen komen mensen bij mij", vertelt ze.

Paradijs voor bestuivers

"Mijn passie is de boomgaard", zegt De Vries resoluut. "Toen ik hier kwam wilden ze alle bomen omkappen. Dat gait nait deur, zei ik op z'n Gronings. Nu heb ik in die boomgaard allemaal planten verbouwd, kruiden vooral, wel honderd verschillende. Voor hommels en bijen."

Hommels, bijen en vlinders zijn allemaal belangrijk voor de bestuiving van haar fruitbomen, weet De Vries. Daarom heeft ze er een waar paradijsje van gemaakt voor deze beestjes: er staan insectenhotels, speciale plantjes, en waterbakken met stenen erin zodat ze makkelijk kunnen drinken.

En waarom De Vries zo graag in haar tuintje komt? "Het is net of je ergens op vakantie bent. Ik hoef helemaal niet meer op vakantie, want ik vind het hier gewoon hartstikke leuk", aldus De Vries.