Deze boommarter in het Hart van Drenthe kiest ervoor om ondersteboven te eten. En dat is nou net niet de bedoeling, want zo is de markante borstvlek niet te zien. Thirza Wesselink, student toegepaste biologie, kan wel lachen om het dier die haar onderzoek dwarsboomt.

Op de beelden zien we steeds dezelfde boommarter die van pindakaas en makreel snoept. Eerst op de kop, later gelukkig ook op de manier zoals Wesselink het had bedoeld. Wesselink: "Ik doe onderzoek in het Hart van Drenthe naar boommarters en de mogelijke verandering van het leefgebied. Om erachter te komen waar de boommarters voorkomen, voordat er jongen zijn geboren, heb ik door het hele bos camera's en aashouders geplaatst."

Pindakaas en makreel
Een aashouder bestaat uit een balkje/stammetje met een gleuf en twee ijzeren stangen. In de gleuf zit pindakaas en makreel. De stangen laten het balkje ongeveer vijftig centimeter boven de grond hangen. Wesselink: "Hierdoor moet de boommarter staan met zijn voorpoten tegen de balk om het aas uit de gleuf te eten. Tegenover de aashouder hangt een wildcamera die getriggerd wordt door warmte en beweging. Als de boommarter rechtop staat kan ik de borstvlek aflezen. Deze borstvlek is bij elke boommarter anders, zo kan ik de individuen inventariseren en kunnen ze later herkend worden op andere plekken in het bos."

Loslopende honden
Voor de camera verschijnen allerlei dieren. Reeën, eekhoorns, vogels (zoals de keep), dassen en muisjes. "Maar ook loslopende honden die eigenlijk aangelijnd moeten zijn in bepaalde delen van het bos. Vooral in het voorjaar met al het jonge grut dat geboren wordt. Zo heb ik een aantal keer honden in beeld gehad die al het aas opaten waardoor er geen boommarters meer op afkwamen."

Bewoonde holtes
"Als de jongen geboren zijn ga ik alle bekende holle bomen in het bosgebied bekijken op sporen van bewoning. Als ik een bewoonde holte vind, hang ik daar ook een camera om te kijken welk individu een nest heeft en of ik deze boommarter eerder heb gezien in de boswachterij", aldus Wesselink.