-
Iedere drie jaar wordt het onderzoek uitgevoerd (Rechten: RTV Drenthe)
Eens in de drie jaar vindt een uniek visonderzoek plaats in de Hunze. De schaal waarop het onderzoek plaatsvindt in combinatie met het zenderen van de vissen maakt dit onderzoek bijzonder.
Waterschap Hunze en Aa's zoekt uit wat de gevolgen zijn van het natuurherstel in de Hunze. Door systematisch vis te vangen en te onderzoeken wordt vastgesteld welke vissen er zwemmen en hoe het met ze gaat.
Vissen vangen met elektriciteit
"We zijn vandaag bezig met de bemonstering van de visstand in de Hunze", vertelt Peter Paul Schollema, ecoloog van het waterschap. "Verspreid over de Hunze worden deze week vakken van tweehonderdvijftig meter bemonsterd. Met een elektrovisapparaat verdoven we de vissen en halen we ze uit het water. Ze worden gemeten om te kijken welke soorten er zitten, hoe groot ze zijn en hoe de visstand is samengesteld."
Een zendertje voor iedere vis
Om precies te weten hoe de vissen zich gedragen als de onderzoekers weer weg zijn, krijgen de vissen een zendertje, een zogenaamde PIT-tag. "We hebben zojuist een paar vissen verdoofd en voorzien van een PIT-tag", laat Heiko van der Veen, onderzoeksmedewerker Visadvies, zien. "Dat is een heel klein, passief zendertje dat we inbrengen in de buikholte. Zodra ze weer fris en fruitig zijn, zetten we ze terug in de Hunze."
(de tekst gaat verder onder de foto)
Unieke nummers
PIT staat voor 'passive integrated transponder'. Het is een zender zonder batterij die daarom passief genoemd wordt. De kleine, glazen capsule bevat een microchip omgeven door een spoel van koperdraad. In de buurt van een scanapparaat zendt de microchip een uniek radiosignaal uit. "Elke vis heeft een uniek nummer, dus we weten precies welke vis welk poortje bij welke vistrap passeert", legt Van der Veen uit.
Stromend water is van levensbelang
De Hunze meandert weer over tientallen kilometers en voor de vissen is dat van groot belang. "Als je op grotere schaal kijkt in Nederland, zijn we veel stromende wateren kwijtgeraakt", vertelt Schollema. "Ook in Drenthe zijn in het verleden veel beken gekanaliseerd. Daardoor zijn planten- en diersoorten van stromend water verdwenen. Door het hermeanderen komt het stromende water terug en nu zien we langzamerhand op veel plekken dat die soorten ook aan het terugkomen zijn."
De ene vis is de andere niet
"Sommige vissen komen uit zichzelf terug", aldus Schollema. "De winde is een soort die op hele grote afstanden heen en weer kan zwemmen. Die verspreiden zich vrij snel. Ga je kijken naar soorten die hun hele leven in dat stromende water zitten, zoals een serpeling of een bermpje, die vinden dat lastig. Die soorten willen niet dat kanaal in om daar even langs te zwemmen. Dat zijn soorten die we soms een handje moeten helpen."