In de winter staat het Kloosterveld nog net niet onder water. Maar zonder laarzen kom je er niet ver. Natuurfotograaf Ina Bouhuijzen komt graag in dit deel van het Dwingelderveld, om foto's te maken.

"Het is een heerlijk struinveldje waar je niet op de paden hoeft te blijven. Je kunt echt lekker van de paden af en overal tussen kijken. Op het ogenblik zitten er veel tijgerspinnen en libellen. Het is gewoon een heerlijk veldje", aldus Bouhuijzen.

Geraniums

Na een leven lang hard werken, kreeg Bouhuijzen een chronische ziekte waardoor ze volledig afgekeurd werd. "Dan kom je achter de geraniums. Als je niet meer werkt, raak je je sociale contacten kwijt. We kregen destijds een simpele camera en zo ben ik begonnen met fotograferen."

Natuurfotografie

"Eerst fotografeerde ik alles wat los en vast zit, maar de liefde ging eigenlijk steeds meer naar de natuurfotografie. Ik heb veel met de telelens gedaan totdat het me een beetje te zwaar werd om die constant te dragen. Ik ben de macro gaan proberen en dat vind ik toch ook machtig interessant. Het heel dichtbij halen van dingen, je ziet in één keer een heel andere wereld."

Kritisch

Bouhuijzen neemt niet zomaar genoegen met de plaatjes die ze schiet. "Ik moet hem zelf goed vinden. Ook al zegt een ander honderdduizend keer tegen me 'man, wat een mooie foto', als ik mijn twijfels erover heb, gaat hij toch weg."

Lees ook:

• Natuurfotograaf kent het Terhorsterzand op zijn duimpje
• Natuurfotograaf gaat op de knieën voor paddenstoelen
• ‘Soms zit ik veertig, vijftig uur in het bos zonder dat ik een mooie foto heb’