Assenaar Matthijs Smaal is gefascineerd door wezels en hermelijnen. Al vijf jaar lang onderzoekt hij ze in het Drentsche Aa gebied. Maar de dieren laten zich niet gemakkelijk zien.

Smaal probeerde het in eerste instantie met lokbuizen, pvc-buizen met daarin een stempelkussen. “Wezels en hermelijnen zijn altijd op zoek naar voedsel, muizen dus. Daarom kruipen ze in elk gangetje dat op een muizenhol lijkt, ook als het een pvc-buis is”.

Het leek een goed plan, maar veel resultaat had Smaal niet. "Het was maar twee keer raak in tweehonderd buizen”.

Te snel voor de cameraval
Na een mislukte eerste poging, gooide Smaal het over een andere boeg. Hij ging over op cameravallen, maar ook dat leverde maar mondjesmaat resultaat op.

“Het probleem is dat zo’n cameraval pas na twee seconden gaat filmen en die dieren zijn zo snel, dan zijn ze al weer weg”. 

Struikrover
Ook nu gaf Smaal niet op en ging hij op zoek naar een nieuwe oplossing. En dat lukte. Hij heeft zijn eigen cameraval ontwikkeld: de Struikrover 3.5. "Ik maak nu foto’s. Dan reageert zo’n camera veel sneller”.

Het principe van de Struikrover is eenvoudig: een blikje sardientjes met een gaatje lokt de dieren, een automatische camera maakt een foto. Om het systeem te beschermen tegen zit het in een grote pvc–buis.

Details
Maar de slimmigheden zitten in de details. Om te voorkomen dat het gaatje in het blikje sardientjes verstopt raakt door regenwater ligt het blikje een heel klein beetje schuin. De camera zit onder een lichtkoepeltje zodat je mooi belichte opnames krijgt. En voor de lens zit een brillenglaasje waarmee de camera een haarscherpe foto maakt op 35 centimeter afstand. 

En dan de buis waarin het hele systeem is gehuisvest. Die buis is schuin afgezaagd zodat de dieren alleen maar om het hoekje hoeven te kijken en ze staan op de foto. 

Op de markt
Inmiddels heeft Matthijs Smaal de ene foto na de andere van wezels, hermelijnen, bunzings en nog veel meer dieren. En hij is niet de enige die van zijn idee profiteert. 

De Struikrover wordt op de markt gebracht door de Stichting Struikrovers. Dat is een stichting die zich inzet voor onderzoek en bescherming van kleine marters. Voorzitter is bioloog Edo van Uchelen uit Vledder. 

Negatief imago
“Wij maken ons zorgen om de marters in ons land. Ze hebben een slechte naam, vooral de steenmarters. En niemand weet hoe het met ze gaat. Er is wel veel aandacht voor grote roofdieren zoals de wolf, maar de kleine rovers kent niemand.” 

Het probleem was volgens van Uchelen ook dat onderzoek heel erg moeilijk is. “Nu hebben we eindelijk een apparaat in handen waar we goed mee kunnen inventariseren en dat is wel heel bijzonder”.

Inmiddels zijn er tientallen Struikrovers gemaakt. In de provincie Groningen vindt nu een grote inventarisatie plaats naar marters met de Struikrover. En binnenkort wordt hij ook in Limburg ingezet.

Door: Jan Dijk