Late guldenroede, Japanse duizendknoop, grote waternavel. Veel invasieve exoten hebben klinkende namen en soms mooie bloemen, maar ze zijn ongewenst. De planten horen van oudsher niet thuis in de Drentse natuur en overwoekeren inheemse soorten.
Natuurorganisaties hebben de handen vol aan het bestrijden van de woekeraars in hun terreinen en maken gebruik van verschillende methodes.
Overgestoken
Nabij Mantinge is Natuurmonumenten in gevecht met exotische guldenroedes. "Deze mannen zijn druk bezig met het afgraven van Canadese en late guldenroede", vertelt Rudmer Veenstra. "Dat is een plant, de naam zegt het al, die uit Canada en de Verenigde Staten komt en die het in ons land eigenlijk heel goed doet." De planten zijn ooit ingevoerd als sierplant maar de verwilderde planten komen inmiddels in heel Europa voor. De echte guldenroede, de enige inheemse guldenroedesoort, heeft het nakijken.
Woekeren
"Je ziet de grote oppervlaktes die we nu al afgegraven hebben. Iets achter de kraan is nog een plek met guldenroede te zien", wijst Veenstra. "Het probleem laat zich raden. Het is een plant die erg kan woekeren, met als gevolg dat het complete graslanden van ons overgroeit." De guldenroedes bloeien van juli tot in de herfst. De zaden verspreiden zich via de wind en blijven een tot vijf jaar kiemkrachtig. De plant kan zich ook verspreiden via uitlopers van de wortels.
Vuur en vlam
Bij het Leggelderveld grijpt de natuurorganisatie ook in. Hier wordt de Japanse duizendknoop bestreden, letterlijk te vuur en te zwaard. "Ik moet eerlijk toegeven dat ik het zelf ook best wel bijzonder vindt", aldus Veenstra. "Het is een heel gevaarte en er is veel rook en vuur. Maar het is wel een van de methodes om van de duizendknoop af te komen." De Japanse duizendknoop staat bekend als een van de ergste woekeraars. Uit elk klein restje wortel kan weer een complete plant groeien.
(de tekst gaat verder onder de video)
Bestrijding
"Wat we doen is de groeiplek goed afbakenen zodat we precies weten waar de plant staat en waar de wortels in de grond zitten en juist dat deel afgraven", legt Veenstra uit. "De grond wordt vervolgens met een minikraantje via een zeef over een loopband in de trommel gebracht. De trommel wordt met open vuur tot een graad of zestig, zeventig graden verhit. Doordat de grond door de verhitte trommel loopt en verwarmd wordt, sterven de plantendelen af.
Waterschappen
De Drentse waterschappen hebben ook last van woekerende planten. Zij bestrijden exoten zoals grote waternavel en waterteunisbloem. De grote waternavel wortelt in oevers en heeft lange stengels met grote, niervormige bladeren die op het water drijven. De plant behoort tot de klimopfamilie en groeit razendsnel bij een gunstige temperatuur. De teunisbloem is een oeverplant met opvallend gele bloemen. De wortels van de plant overwinteren en groeien in het voorjaar opnieuw uit.
Regelgeving
De Unielijst invasieve exoten bevat planten en dieren die van oorsprong niet in de Europese Unie voorkomen. Bezit, handel, kweek, transport en import van deze soorten is verboden. Er komen steeds nieuwe soorten bij zoals de Afghaanse duizendknoop. "Er zijn veel bedreigingen vandaag de dag als het gaat om de natuur. Het enige wat we kunnen doen is onze stinkende best en al onze tijd en energie erin steken om goeie dingen te doen", besluit Veenstra.