-
Een jonge zeearend met de al indrukwekkende snavel (Rechten: RTV Drenthe)
Bovenin een hoge sitka-spar heeft een paartje zeearenden een jong grootgebracht. Eind mei kreeg het jong bezoek bij het nest van een vogelringer: voor het eerst werd een zeearendjong in Drenthe geringd.
Dit artikel maakt deel uit van de serie over het ringen van vogels in Drenthe. Zie ook de reportages over het ringen van een oehoe, van haviken en van de scholekster.
De 'vliegende deur' was bijna uitgestorven in Europa. Dat kwam doordat er gejaagd werd op deze vogel - er stonden premies op - en door gif dat in de natuur terechtkwam. Bescherming werpt zijn vruchten af; in 2006 broedde voor het eerst een paartje in Nederland, vorig jaar werden er landelijk in totaal dertig paren geteld die een nest aan het bouwen waren. Zeearenden hebben in 2022 voor het eerst in Drenthe gebroed: op twee verschillende locaties kroop een jong uit het ei.
Verstoring versus bescherming
In heel Europa neemt de soort in aantal toe, maar de zeearenden hebben nog wel te maken met behoorlijk wat bedreigingen. De Vogelbescherming somt op: verlies en verdroging van wetlands, vervolging, watervervuiling, windmolens, opzettelijke vergiftiging en verstoring. Het ringen van de zeearend is voor de vogel ook een vorm van verstoring, hoe voorzichtig het ook gebeurt. "Je moet het proberen zo zorgvuldig mogelijk te doen, dat het dier er zo weinig mogelijk last van heeft", zegt Aaldrik Pot van Staatsbosbeheer. Hij geeft aan dat het ringen juist bijdraagt aan de bescherming van deze Rode Lijst-soort. "Door ringonderzoek komen we meer te weten over het gebruik van de ruimte, en welke eisen zo'n vogel eraan stelt. Aan de hand daarvan kunnen we maatregelen nemen om de vogel beter te beschermen, denk bijvoorbeeld aan het instellen van rustgebieden."
De ring zelf is volgens vogelringer Willem Van Manen geen probleem, hij gaat ervan uit dat een ring de vogel niet in de weg zit. "Het zit mooi ruim, het valt niet af, daar heeft ie geen last van, daar wennen ze aan. Ze worden knetteroud met ringen om." Een wilde zeearend wordt gemiddeld zo'n twintig jaar oud.
Zeearend van het veen
De oranje (dus Nederlandse) ring van de zeearend is op afstand af te lezen met een telescoop. Meldingen van waarnemingen van deze vogel geven meer inzicht in waar de zeearend zich bevindt. Aaldrik Pot van Staatsbosbeheer: "Zeearenden broeden meestal in voedselrijke gebieden. Deze broedt in de buurt van een veengebied. We willen graag weten hoe die vogel zich gaat gedragen." Het is de eerste geringde zeearend uit een hoogveengebied, waar nauwelijks vis te vangen valt. Andere prooidieren zijn er blijkbaar genoeg: meerkoeten en ganzen bijvoorbeeld. Of de arend bij dit menu blijft of na het uitvliegen een ander gebied gaat verkennen, kan dankzij de ring duidelijk worden.