-
'Strijk de brandnetel niet tegen de haren in' (Rechten: RTV Drenthe)
Veel planten die wij als onkruid beschouwen zijn eetbaar. Leah Groeneweg is professioneel wildplukster en maakt heerlijke maaltijden met paardenbloemen, hondsdraf, zevenblad en dennennaalden. Tijdens het ROEG! herfstkamp neemt ze de kinderen mee om hun avondeten bij elkaar te plukken.
Wildplukken is het verzamelen van paddenstoelen, planten, bessen, noten en bloemen om het daarna zelf op te eten. In de prehistorie sprokkelden jagers-verzamelaars zo hun eten bij elkaar. Tegenwoordig verstaan nog maar weinig mensen de kunst van het wildplukken.
Waarschuwing
Groeneweg heeft drie belangrijke lessen voor de kinderen voordat zij zelf op zoek gaan:
1. Weet wat je doet: pluk alleen planten die je heel goed kent en waarvan je zeker weet dat ze eetbaar zijn.
2. Laat de zeldzame planten staan.
3. Pluk nooit alles weg.
Lekkere planten
De kinderen zijn pas net op weg en de eerste eetbare plant is al gevonden. "Dit is de smalle weegbree die je kunt herkennen aan de parallel-lopende nerven. Deze kan bijvoorbeeld in de thee", vertelt Groeneweg. De naam van de boterbloem doet misschien anders vermoeden maar deze plant is niet eetbaar. "De plant heeft van die mooie, glanzende gele bloemetjes en dan denk je: dat ziet er lekker uit en het klinkt als eten. Maar ze zijn een beetje giftig. Kijk, jij hebt een hele goede gevonden. Dat is veldzuring met een zuur smakend blad dat je herkent aan de twee scherpe puntjes", aldus Groeneweg.
Brandharen
Brandnetels zijn erg lekker. Maar voordat het zover is, leert Groeneweg de kinderen een veilige techniek om ze te plukken. "Ga er maar vanuit dat je altijd wel wat geprikt wordt, maar als je van onder naar boven wrijft dan heb je de minste kans want die haartjes staan allemaal naar de punten van de blaadjes en naar de top. Net zoals bij een hond of kat die je ook niet tegen de haren in strijkt." Alle geplukte planten belanden straks in de soep. "Ik denk dat het wel lekker wordt", aldus een aarzelende kersverse wildplukker.