De eerste 'leergang autochtone bomen en struiken in Drenthe' van Landschapsbeheer Drenthe is succesvol afgerond. Vijftien cursisten hebben zich verdiept in het herkennen en in kaart brengen van inheemse soorten, en in het herkennen van oorspronkelijke groeiplaatsen in het veld.
Autochtone flora zijn wilde bomen en struiken die al duizenden jaren op dezelfde plaats groeien. Ze hebben zich aangepast aan de lokale omstandigheden, zijn minder vatbaar voor ziektes en beter bestand tegen klimaatverandering. De leergang is bedoeld om bij te dragen aan het behoud van dit groene erfgoed.
Behoud
Door de aanplant van nieuwe bomen komen inheemse soorten in de verdrukking. "Als we daar niet op toezien dreigen die oorspronkelijke soorten te verdwijnen", aldus Anja Verbers van Landschapsbeheer Drenthe. "Dan ben je het genetische materiaal in de zaden kwijt." De nieuw opgeleide cursisten proberen dit te voorkomen. Zij gaan aan de slag met het inventariseren en monitoren in vijf aandachtsgebieden.
Veldwerk
"We proberen nu het veldwerk in goede banen te leiden", vertelt Verbers. Zij heeft de cursus ontwikkeld. De veldexcursies zijn begeleid door ecoloog en natuurhistoricus Bert Maes. "We zoeken naar de beste manier om de gegevens uit het veld te verzamelen. Er hebben zich groepjes gevormd van mensen die in specifieke gebieden aan de slag gaan. Maar er zijn ook deelnemers die het juist leuk vinden om één specifieke soort te volgen."
Potklei
De laatste cursusdag vond plaats in De Kleibosch bij Roderwolde in het uiterste noorden van de provincie. "Een uniek gebied met een bijzondere flora. Dat komt omdat de grond uit potklei bestaat", legt Verbers uit. De naam zegt het al: geschikt om potten mee te bakken. Maar in de middeleeuwen groeven de kloosterlingen van Aduard die klei op om er bakstenen en dakpannen van te maken.
Zestien van de 26 soorten in het gebied zijn inheems, waaronder de meidoorn. Verbers: "Je ziet er heel oude kamperfoelie die met dikke stengels om de bomen gewikkeld is. En boomstoven. Die bomen zijn honderd jaar geleden omgehakt, bijvoorbeeld voor het stoken van ovens. Daarna is het gebied verlaten en zijn er vanuit de oorspronkelijke stam dicht bij de grond meerdere bomen gegroeid."
Enthousiasme
De leergang krijgt een vervolg in 2024. "Er is ontzettend veel belangstelling voor", aldus Verbers. "We waren verrast over het aantal mensen dat zich heeft aangemeld." Het is belangrijk dat deelnemers zich realiseren wat van hen verwacht wordt. "Je moet je willen specialiseren en geduld hebben om al die details te leren. Diegenen die de cursus hebben afgerond, gaan al elke week het veld in. Ze doen dit met hart en ziel. We hopen dat de nieuwe cursisten net zo enthousiast zijn."