-
Otto Willem Eleveld bij de veldbonen en de tarwe. (Rechten: RTV Drenthe)
Soja wordt uit Zuid-Amerika gehaald. Kunnen we die eiwitrijke gewassen niet zelf verbouwen? Met die vraag is akkerbouwer Otto Willem Eleveld uit Hooghalen aan de slag gegaan.
Eleveld is met zijn akkerbouwbedrijf een natuurinclusieve koers ingeslagen. Dat houdt kort gezegd in: zoveel mogelijk werken in balans met de natuur. ROEG! volgt Eleveld een aantal maanden. Tijdens het derde bezoek aan zijn percelen tussen Hooghalen en Hijken zien we veldbonen én tarwe door elkaar staan.
"Ik heb een aantal jaren geleden al gekozen voor een mengteelt", geeft Eleveld aan. "Monoculturen, dat zijn gevoelige teelten. Hoe groter een perceel, hoe meer kans op infecties. Je loopt kans op allerlei schimmelziektes. Twee gewassen door elkaar: dat moet dat wat opvangen, en dat wil ik uitproberen."
Voor veldbonen is veel belangstelling. Het kan het geïmporteerde soja vervangen, bijvoorbeeld als onderdeel van veevoer. De sojateelt heeft een enorme impact op de bossen in Zuid-Amerika. Er wordt bos gekapt om ruimte te maken voor sojateelt. Een alternatief dicht bij huis is dus veel duurzamer.
Mooie akkerranden
De randen van de akker van Eleveld kleuren momenteel knalgeel. "De eerste bloei is er", zegt Eleveld met een glimlach. "Het is natuurlijk niet gebruikelijk, koolzaad in een akkerrand, maar in 2018 heb ik in dit perceel koolzaad verbouwd en daar hou je altijd wat van over. Daar kan je van blijven genieten."
Natuurlijke akkerranden zorgen voor variatie in het landschap en worden ingezaaid met diverse kruiden en granen. "In dit gebied tussen Hooghalen en Hijken heb ik 75 hectare bij elkaar liggen. En daar heb ik ruim 6 hectare akkerranden. Ik probeer op die manier de natuurlijke vijanden van bladluis te stimuleren. Die kunnen dan de bladluizen in de gewassen aanpakken. Ten tweede: het is mooi, voor de wandelaars en fietsers, iedereen die eraan voorbijgaan. Het is mooi voor de vlinders, de akkervogels, voor de biodiversiteit. Het heeft meerdere doelen."