Met het stikstofprobleem, nog te behalen Urgenda-doelen en peperduur gas wordt duurzame voedselproductie met rasse schreden een topprioriteit. Welke innovatieve initiatieven zijn al in gang gezet in Drenthe? In deze driedelige serie zetten we er een aantal in de schijnwerpers.

Innovatief of niet, Arthur Buitelaar van Het Moeras heeft flink wat meer onderhoud aan zijn tuin dan de gemiddelde Drent. Dat blijft niet beperkt tot simpelweg een gazonnetje maaien: hij heeft achter zijn huis namelijk een heuse permacultuurtuin aangelegd.

Een prettige samenwerking

Permacultuur is een ontwerpmethode die probeert natuurlijke ecosystemen na te bootsen. Een ecosysteem is het geheel van planten en dieren in een bepaald gebied en hoe ze tot elkaar in verhouding staan.

Het doel van permacultuur is om mensen in staat te stellen om duurzaam en in harmonie met de natuur te leven. Als de principes correct toegepast worden, kunnen mensen bijdragen aan de natuur en zo een positieve impact hebben op het milieu, zo is de gedachte.

"Als we de natuur weer meer omarmen, in plaats van het te zien als vijand of als iets gevaarlijks," filosofeert Buitelaar, "en dan weer meer met de natuur samenwerken, dan kunnen we hele mooie dingen creëren."

In the zone

Ecosystemen moeten nu doorgaans ruimte maken voor menselijke voedselproductie, denkt de ontwerper van Het Moeras. Hij is van mening dat dat moet veranderen. Door middel van de methodes van permacultuur zou menselijke voedselproductie ook een samenwerking kunnen zijn met de natuur. "Dan kunnen we voedsel produceren op een manier die een positief effect heeft."

Het Moeras is ingedeeld in vijf zones met elk zijn eigen functie. Zo is er een voedselbos en een moestuin voor de voedselproductie, een wadi om de waterregulatie op peil te houden, en zelfs een zone waar vrijwel niks aan gedaan wordt zodat de natuur weelderig zijn gang kan gaan. Elk onderdeel dient om het ecosysteem in balans te houden.

Commerciële mogelijkheden

Buitelaar zijn visie is om zelfvoorzienend te leven. Het voedsel dat hij verbouwt gebruikt hij dus ook voornamelijk voor eigen consumptie. Maar ziet hij brood in commerciële permacultuur? "Ja, zeker," zegt hij. "Dan moet je het alleen op een andere manier inrichten. Dan moet je keuzes maken in welk gewas je wel teelt, en welke niet. Nu hebben we een heel diverse teelt. En ook het ontwerp moet je inrichten om efficiënt te kunnen oogsten. Maar het is zeker mogelijk."

Duurzaamheid is een belangrijke drijfveer voor Buitelaar. Door op deze manier zijn voedsel te verbouwen, hoopt hij bij te dragen aan een gezondere natuur. Dit doet hij onder andere door te zorgen voor een gezonde bodem en door voedsel uit zijn directe omgeving te halen. En veel dichterbij dan je eigen achtertuin zal je het niet gauw vinden.

Mens én natuur

Toch vindt Buitelaar het allerbelangrijkst dat mensen het contact met de natuur gaan herontdekken. "Nu heb je mens, en natuur," zegt hij, terwijl hij met zijn hand een hakkende beweging maakt om de scheiding tussen de twee te verduidelijken. "Af en toe in het weekend gaan we de natuur in om te recreëren, maar ik ben op zoek naar een levensstijl waar de natuur weer in de maatschappij is geïntegreerd."

Bekijk hieronder de video met Arthur Buitelaar:

Lees ook:

• Duurzame voedselproductie: kringlooplandbouw op natuurboerderij Eytemaheert
• Water vasthouden in je eigen tuin: zo doe je dat!
• Voedselbos in Rensenpark: tuin waarvan iedereen de vruchten plukt
• Voedselbos te Glimmen: 'In onze tijd van individualisering is dit ook een soort therapie'
• Eten uit eigen bos: veel animo voor cursus voedselbossen